گزارش ماهیانه نقض حقوق پیروان ادیان خرداد ۱۳۹۸

تهیه و تنظیم,نمودارها : حمیدرضا تقی پور دهقان تبریزی

گردآوری داده : هادی درتومی–  محمدحسین ملائی برزی–  محمد آفتابی

  ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر

هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره‌مند شود. این حق متضمن آزادی تغییرمذهب یا عقیده و ایمان می‌باشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هرکس می‌تواند از این حقوق یا مجتمعاً به‌طور خصوصی یا به‌طور عمومی برخوردار باشد.

ماده ۱۹ اعلامیه حقوق بشر

 هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.

 گزارش پیش رو دربردارنده اطلاعات آماری نقض حقوق پیروان سایر ادیان در ایران تا پایان خرداد ماه ۱۳۹۸ شمسی است. این گزارش به‌صورت آماری-تحلیلی

اطلاعیه شماره ۱۰۲۹ کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان در خصوص ادامه سرکوب دگراندیشان مذهبی و پیروان سایرادیان

سرکوب دگراندیشان مذهبی و پیروان سایرادیان همچنان ادامه دارد

 اهل سنت, یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان، بهاییان، دراویش، بی خدایان و حتی مسلمان های شیعه (پنج، هفت امامی و ..)یا باورمندان به هر دین، آئین و یا مسلک دیگری از حداقل های حقوق شهروندی خود در جمهوری اسلامی ایران محروم هستند. دلیل این شرایط اسفناک و زجر آور دگراندیشان، ماهیت وجودی یک مجموعه ایدولوژیک مذهبی جمهوری اسلامی است که باورمندان به سایر ادیان الهی را در ظاهر تائید میکند ولی در عمل آنها را کافر می دانند و آنها را مورد سرکوب و شکنجه و محرومیتهای گسترده از حقوق شهروندی خود قرار می دهد. از نظر دولت جمهوری اسلامی ایران، پیروان سایر ادیان را اقلیت  هستند (که همین اقلیت خواندن دگراندیشان، به تنهایی نقض فاحش حقوق بشر است ) و با ناچیز و بی اهمیت و خوار شماردن باورمندان به دیگر ادیان، حقوق انسانی و شهروندی ایشان را نقض می کنند .

به رغم تلاش های جمهوری اسلامی ایران برای تبلیغ و تحمیل ایدولوژی خود بعنوان یک امر قانونی در کشور، با وجود سخت گیری ها و فشارهایی که بر پیروان سایرادیان اعمال می شود، اما پدیده تغییر دین ایرانیان شیعه مذهب، بویژه به مسیحیت، مدام گسترش یافته است. عده زیادی نیز به دین زرتشتی یا بهاییت تغییر دین داده اند تا جایی که لفظ نوکیش برای مشخص کردن این دگراندیشان مذهبی درجمهوری اسلامی ایران به کار می رود.

با گذشت ۴۰ سال از عمر جمهوری اسلامی صدها مسیحی و نوکیش تحت بازجویی قرار گرفتند و زندانی شدند. چاپ کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی ممنوع شد، و بسیاری از نسخه های کتاب مقدس در کنار مواد مخدر و بطری های مشروب الکلی به آتش کشیده شد. خدمات کلیساها تعطیل و به خانه ها کشیده شد و مراسم عبادت نومسیحیان به اقدامی زیرزمینی و خطرناک تبدیل شد. رهبر و مراجع مذهبی جمهوری اسلامی ایران  می گویند که تنها اقوام ارمنی و آشوری ایران می توانند «مسیحی» باشند و فارس ها به صورت فطری مسلمان به حساب می آیند. از این رو نوکیشان یا ایرانیان مسیحی که از لحاظ قومی فارس محسوب می شوند، مرتد فطری هستند. همین امر سبب شده که تقریباً همه فعالیت های مسیحیان، از بشارت تا تعلیم کتاب مقدس و انتشار آن و کتاب های مسیحی به فارسی زبان غیرقانونی اعلام شوند . علی خامنه‎ای رهبر ایران هم در سخنرانی خود در اول فروردین سال ۹۷ ادعا کرده بود در ایران آزادی بیان وعقیده وانتخاب جود دارد و مردم در ابراز نظرات مختلف آزادند. اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصریح کرده است که: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد .  

  چند مورد ازنحوه اجرای قانون و میزان آزادی عقیده  طبق اصل ۲۳ وآزادی بیان و انتخاب طبق سخنان رهبر ایران: قاضی ماشاالله احمد زاده در ۳ تیرماه سال جاری حکمی را علیه چهار تن از دگراندیشان مذهبی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق ترویج مسیحیت صادر نمود. هر یک به تحمل ۱۰ سال و در مجموع ۴۰ سال حبس تعزیری محکوم شدند. موارد مشابه زیاد دیگری هم وجود دارد که از اول سال ۱۳۹۷ تا به امروز اتفاق افتاده همچون اعدام محمد ثلاث، احکام و بازداشت بسیاری از هوادارن دراویش کنابادی وبا یک مقایسه میتوان به عمق فاجعه و جنایاتی که علیه دراویش گنابادی، نوکیشان مسیحی، بهاییان، یهودیان، اهل سنت اتفاق افتاده و سایر اندیشه ها و عقاید موجود در ایران نیز با مشکلات مشابه چه بسا سخت تر دست به گریبان هستند. 

همانطور که در اعلامیه جهانی حقوق بشر قید شده انسان آزاد به دنیا می آید و مجاز است که هر عقیده و هر دین و مذهبی که دوست دارد انتخاب کند و هیچ مرجع و قانونی این حق را ندارد که به خاطرعقاید، فردی را دستگیر یا مجازات و شکنجه کند.

ما اعضای کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان طبق معاهدات و کنوانسیونهای بین المللی حقوق بشر و به خصوص با استناد  به مفاد۱_۲_۵_۶_۹_۱۹_۱۸  از اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ضمن محکوم نمودن اینگونه اقدامات غیرقانونی علیه دگراندیشان مذهبی و پیروان سایر ادیان، خواهان آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان عقیدتی و سیاسی بوده و رعایت و احترام به تمام عقاید و حقوق پیروان تمام ادیان در ایران و برقراری کلیه مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر هستیم . 

۱۰۲۹

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

  کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان   

اطلاعیه شماره ۹۸۲ کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان پرونده‌سازی و گرفتن اعترافات اجباری

ادامه روند خشونت، تعدی، تهدید، پرونده‌سازی و گرفتن اعترافات اجباری علیه دراویش بازداشت شده:

برخلاف موازین قانونی تعدادی از دراویش بازداشتی، فقط به ظن ارتباط آنان با کشته شدن افراد در شب ناآرامی‌ها، در بازداشتگاه اداره آگاهی تهران « محل رسیدگی به پرونده‌های جنایی» نگهداری و تحت انواع شکنجه های روحی و جسمی قرار دارند، این بازداشتگاه به اعمال شکنجه برای اعترافگیری مشهور است بطوری که تمام افراد بازداشت شده محروم از ابتدائی ترین حقوق خود می باشند، در یکی از موارد یاد شده، هفته گذشته مأموران عباس دهقان نیا یکی از دراویش بازداشت‌شده را تهدید کرده‌اند که اگر همکاری نکند “ در مقابل او به همسرش تجاوز خواهند کرد”که در اعتراض به شرایط بازداشت و شکنجه های اعمال شده آقایان کیانوش عباس زاده، احمد موسوی، نورعلی موسوی، مهدی اسکندری، امیر لباف، جواد خمیس آبادی، میر صادق و عباس دهقان نیا از ۷ فروردین دراعتصاب غذا هستند.

انواع شکنجه های فیزیکی که بطور معمول در این بازداشتگاه مورد استفاده قرار میگیرد عبارتست از:“ضرب و شتم با لوله پلاستیکی، کابل یا شلاق؛ مشت، لگد، بسته شدن به لوله یا سایر وسایل به مدت طولانی و انواع مختلف آویزان کردن که یکی از شناخته‌شده‌ترین آنها روش “جوجه کباب” است که با شیوه فرد بازداشت شده را با دست و پای بسته از یک لوله افقی آویزان کرده و شلاق می‌زنند.

تاکنون مرگ دست‌کم یکی از دراویش بنام  محمد راجی بهنگام بازداشت تأیید شده است، بگفته خانواده، وی بسبب  ضربات وارده در حین بازجویی در بازداشتگاه جان خود را از دست داده اما دادستان تهران تکذیب می کند.

محمد ثلاث یکی دیگر از دراویش نیز که به زیرگرفتن مأموران با اتوبوس و “قتل عمد” متهم شده است  در دادگاه به سه بار اعدام محکوم شده است و این درحالیست که دراویش عموما با“بایکوت خبری” رسانه‌های ایران از یک سو و از سوی دیگر با “هجمه خبری” رسانه‌های دولتی روبرو هستند، بدون برخورداری از حق و حقوق اولیه یک زندانی و داشتن وکیل برای ورود به پرونده آنان.

بعد از دو ماه، همچنان حدود ۳۷۰ تن از دراویش در بازداشت موقت اند که نزدیک به۳۵۰ مرد در زندان تهران بزرگ نگهداری می‌شوند و۱۱زن بنام های “شکوفه یدالهی، سپیده مرادی، مریم فریسانی، نازیلا نوری، سیما انتصاری، شیما انتصاری، شهناز کیانی، مریم باراکوهی، الهام احمدی، صدیقه صفابخت و آویشا جلال‌الدین” در زندان قرچک ورامین.

جهانیان، آزاد اندیشان و وجدان های بیدار بدانند که: 

در تضاد با شعارها و سخنرانی های مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر پایبندی به حقوق بشر،عدم دستگیری و بازداشت شهروندان به جرم باورهایشان، رعایت حقوق زنان در جامعه، آزادی بیان و اندیشه و..عملکرد آنان پیوسته برخلاف موازین حقوق بشری، اصول قانون اساسی، و حقوق شهروندی بوده و هست. از جمله مواد ۱، ۲، ۱۰، ۱۱،۱۸و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصول ۲۳، ۳۶ و ۳۹ قانون اساسی، در ایران امروز نه فقط حقوق درویشان، بهائیان، مسیحیان، اهل حق، اهل سنت، عرفان حلقه و.. نقض میشود بلکه سایر دگر اندیشان ایران نیز از اینگونه تهاجم ها در امان نبوده و پیوسته با برچسب “فرقه‌های انحرافی” مورد تهدید و تعقیب قرار دارند، حال آنکه مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران بعنوان یکی از کشورهای متعهد به اجرای اعلامیه جهانی حقوق بشر، می باید علاوه بر آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی بازداشت شده گان و زندانیان سیاسی عقیدتی، نسبت به لغو هرگونه اعدام اقدام نموده، بجای اعمال شکنجه، سرکوب، بازداشت و خشونت، کلیه قوانین حقوق بشری را به اجرا گذاشته، صدای معترضین را بشنوند و به در خواست های آنان توجه نمایند.

۹۸۲

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان